Informacje IC
Imię:Paul
Nazwisko:Bright
Wiek:25 lat
Zainteresowanie/a:Polityka
Biografia:
05 stycznia 1984r.

Miejski szpital w All Saints. Z sali porodowej słychać krzyki Maleny Bright, po dwóch godzinach rodzi ona syna. Jej mąż Pedro oraz ona dali mu na imię Paul.
Jego ojciec pracował jako ochroniarz willi, a matka pracowała w sklepie spożywczym, ale zawsze znalazła czas dla swojego syna, który w wieku czterech lat pomagał jej troszkę przy pracy.
Chłopczyk od początku był zdolnym dzieckiem, w tym szybko nauczył się chodzić i mówić. Był też bardo energiczny, lubił biegać, skakać, chodzić do cyrków i teatrów.
Interesował się samochodami sportowymi. Jego ojciec nieraz kupował mu model samochodzików, bądź zdalnie sterowane. Jego rodzina nie była biedna, choć też nie bogata,
ale i tak żyło im się dobrze i nie mieli żadnych problemów finansowych

1 września 1986r.

Rodzice Paul`a zdecydowali, że zapiszą go do przedszkola. Chłopczyk ucieszył się, że pozna nowych kolegów i koleżanek. Następnego dnia mama Paul`a zaprowadziła go do przedszkola.
W przedszkolu chłopiec poznał kolegę o imieniu Santiego, który też interesował się samochodami. Bardzo się ze sobą zaprzyjaźnili, bawili się razem, biegali. Santiego był równie energiczny jak Paul.
Gdy nadszedł czas do domu przyszła Malena, aby wziąć chłopca z powrotem do domu. Paul z uśmiechem na twarzy wrócił do swojego domu, a w nim wszystko opowiedział swojej mamie.
Malena cieszyła się, że Paul kogoś ma i w tedy chłopczyk spytał, czy mógł by jutro po nauce przyjść do Santiego. Malena spytała się, czy jego mama pozwoliła na to chłopiec odpowiedział,
że tak. Na nazajutrz rano mama Paul`a znów odprowadziła go do przedszkola, gdzie pobiegł do Santiego powiedzieć mu, że jego mama się zgodziła. Razem się ucieszyli na to, że będą mogli się
ze sobą spotkać. Nadszedł czas do domu, mama Paul`a nie przyszła, ponieważ chłopiec poszedł razem z Santiego i jego mamą. W czasie, gdy chłopcy się bawili z tata Paul`a z smutną miną wrócił do domu.
Malena właśnie skończyła prace w sklepie i spytała co się stało, on odpowiedział, że stracił prace i będzie zmuszony szukać nowej. Matka Paul`a się trochę zmartwiła, ale
wiedziała, że jej mąż znajdzie jakąś prace. Pedro usiadł przy komputerze i zaczął szukać na internecie jakiś ofert pracy. W tym czasie Malena spojrzała na zegarek, ubrała się i poszła po swojego syna.
Chłopiec trochę smutny pożegnał się ze swoim przyjacielem i poszedł z mamą do domu, a w nim przywitał tatę i poszedł spać, ponieważ była późna godzina. I tak było przez wiele miesięcy Paul dobrze się uczył
nie miał żadnych złych ocen, czasami chodził do swojego przyjaciela, a on do niego i nadszedł czas, aby pożegnać się z przedszkolem

1 września 1990r.

Nadszedł czas na pierwszą klasę, gdzie chłopiec wraz z Santiego poznali wielu nowych przyjaciół, a Paul podobał się dziewczynom. Na to raczej nie zwracał uwagi, one i tak się w nim kochały.
Od pierwszych dni chłopiec miał dobre oceny jak i jego przyjaciel. Pewnego razu, gdy chłopcy bawili się w berka, poszła i stanęła przy Paul`u dziewczyna, chłopiec trochę zdziwiony, a ona się w niego wpatruje. Po chwili machnął ręką ignorując ją i zaczął kontynuować zabawę, dziewczynka myślała, że się w niej zakocha, ale nie wyszło. Chłopiec w tym wieku mówił, że dziewczyny są głupie co potwierdzał jego kolega, ale Malena przekonywała go, że może poznać dziewczynę, która nie będzie ;głupia.Paul i tak w to nie wierzył.Pewnego razu, gdy chłopiec sam wrócił do domu
zobaczył bardzo ucieszonego tatę, który krzyczał, że znalazł pracę jako policjant. Cieszyłem się razem z nim. Gdy przyszła mama też się ucieszyła, że nie będzie musiała pracować długo w sklepie.
Pewnego dnia, gdy Paul szedł do sklepu mamy zobaczył zdemolowany sklep, a jego mamę przed nim. Spytał co się stało, a ona odpowiedziała mu, że nie wie przyszła i już tak było.
Powiedziała też, że nie ma pieniędzy na odbudowę sklepu więc będzie musiała go zamknąć. Gdy dowiedział się o tym Pedro zrobił smutną minę, ale po chwili lekko się uśmiechnął, ponieważ wiedział, że pieniędzy nie brakuje i nie ma problemów.
Malena powiedziała synkowi, żeby nikomu o tym nie mówił i tak zrobił. W szkole ciągle bawił się z Santiego, ale pewnego razu nudziło im się, ponieważ nie było widać sensu w tym, żeby ciągle się gonić.
Santiego powiedział, że mogliby wymyślić nową zabawę, albo przestać się już bawić i zacząć robić coś innego.Paul to potwierdził, ale i tak nic nie wymyślili. I tak było przez wiele lat od czasu do czasu się bawili, a było też tak, że w ogóle nic nie robili. Była to wielka i długa przyjaźń. Gdy dojrzeli już się nie bawili, lecz byli poważni.Paul skończył szkołę podstawową z dobrymi wynikami

1 września 1996r.

Przyszedł już czas, by Paul zaczął naukę w gimnazjum. Chłopiec bardzo się ucieszył, ponieważ dowiedział się od Santiego, że będzie chodził do tego samego gimnazjum co on. Oznaczało to dalszą przyjaźń chłopców.
Pewnego razu, gdy Paul miał iść do swojego przyjaciela, aby razem odrabiali lekcje zaczepił go naćpany mężczyzna, który chciał mu sprzedać narkotyki. Chłopiec oczywiście odmówił i zaczął iść szybkim truchtem.
Mężczyzna zaczął za nim iść, wtedy Paul zaczął uciekać, a on go gonić. Po kilkunastu minutach ucieczki mężczyzna odpuścił to chłopakowi i przestał go gonić.Paul, gdy był już u Santiego opowiedział mu wszystko i postanowił, że później pójdzie na komisariat.
Gdy chłopak wracał od Santiego poszedł na komisariat i opisał mężczyznę, po czym wrócił do domu. Następnego dnia, gdy Paul był obok domu ze szkoły zauważył swój dom w płomieniach. Szybko pobiegł do sąsiadów, którzy zadzwonili na straż pożarną.
Po krótkim czasie przyjechała straż, która ugasiła ogień. Na szczęście matka Paul`a była na mieście, a ojciec w pracy. Po całej akcji sąsiedzi zadzwonili do Melany i jej wszystko powiedzieli, a gdy wrócił Pedro postanowił wynająć pokój w najbliższym hotelu.
I od tej pory cała rodzina Navarro mieszkała w pokoju hotelowym, nie odnaleziono przyczyny pożaru, ale prawdopodobnie mogło to się stać z powodu nie wyłączonej kuchenki. Przez wiele miesięcy nic się nie wydarzyło, nie było pożarów i tym podobnych.
Paul skończył gimnazjum z dobrymi wynikami i wreszcie poszedł do liceum

1 września 1999r.
Paul chciał też iść do liceum, jego rodzice byli tego samego zdania, ale wiedział, że jego przyjaciela tam nie będzie. Chłopakowi szło dobrze, miał wysokie oceny, chociaż zdarzały się mniejsze.
Gdy wrócił do pokoju hotelowego usłyszał rozmowę matki z ojcem, którzy mówili, że Paul jest dla nich ciężarem. Zrobił smutną minę i pobiegł do swojego pokoju i nie wychodził z niego przez trzy godziny, ale rodzice nie zwracali na to uwagi.
Następnego dnia w szkole na przerwie Paul zaczął myśleć o przyszłości i postanowił pewnego dnia, że się wyprowadzi z mieszkania. Gdy skończyły się lekcje i Paul szedł do domu zobaczył dwóch chłopaków, którzy skaczą po dachach różnych domów.
Przyjrzał się temu i go to trochę zainteresowało. Gdy zeszli z dachu Paul spytał czy mógłby to robić z nimi. Z lekkim jąkaniem odpowiedzieli, że mogą się spotkać jutro o tej samej porze. Paul się ucieszył, po czym poszedł do domu.
Nie powiedział nic rodzicom, bo przecież nie musieli o tym wiedzieć tak on myślał. Nazajutrz Paul zastał chłopaków w tym samym miejscu po szkole, odstawił plecak i zaczęli go uczyć podstaw.Chłopak szybko zrozumiał o co chodzi i zaczęli skakać i robić inne triki.
Po godzinie policjant na służbie zauważył ich wyczyny i zaczął do nich biec. Gdy chłopacy go zobaczyli zaczęli uciekać, Paul wziął swój plecak i biegł za nimi.Po kilkunastu minutach zgubili policjanta, po czym wrócili do swoich domów. Przez wiele miesięcy chłopacy uprawiali Le parkour, chociaż pewnego dnia zaczęło im się to nudzić i skończyli to robić.
Przez kilka lat liceum nic specjalnego się nie wydarzyło, chłopacy nie uprawiali już nielegalnego sportu.Paul trochę tęsknił za Santiego i miał nadzieje, że go jeszcze nie raz spotka.Chłopak zdał maturę i skończył liceum z dobrymi wynikami.
Jego rodzice mu pogratulowali, a Paul chciał wybrać się na studia. Malena oraz Pedro po zastanowieniu zgodzili się na to i pożyczyli mu wiele dolarów żeby mógł pojechać

16 października 2003r.

Gdy nadszedł czas, aby pojechać na studia Paul pożegnał rodziców i przez całą drogę zastanawiał się nad kierunkiem studiów. Po długim zastanowieniu postanowił pójść na dział : prawo, ponieważ się tym trochę zainteresował. Chodził na wykłady, za semestralne wypracowania miał dobre oceny, chociaż zdarzały się gorsze.
Trzy dni przed testem Paul dostał wiadomość, że jego rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Po tej wiadomości chłopak się załamał. Po ukończeniu studiów postanowił, że wynajmie pokój w hotelu i będzie dorabiał jako mechanik przez najbliższe dwa lata, a potem przeprowadzi się do Los Santos

19 lutego 2009r.

Antonio uświadomił sobie, że nadszedł czas, aby wymeldować się z hotelu i przeprowadzić się do Los Santos. Następnego dnia wziął bagaż i zapakował wszystkie swoje rzeczy, następnie wymeldował się z hotelu i taxówką pojechał na lotnisko. Na miejscu spotkał swojego przyjaciela Santiego, oboje się ucieszyli z spotkania, chociaż lecieli w inne strony.
Chłopak wszedł do samolotu i poleciał do Los Santos. Gdy był na miejscu postanowił, że wynajmie pokój w jakimś hotelu i poszuka pracy. Pracował jako mechanik, prawie całymi dniami stał na stacji i tankował pojazd, czasami je mył, a nawet naprawiał. Antonio zaczął wynajmował pokój w hotelu Jefferson, ale po pewnym czasie pomyślał, że jest tam za drogo, więc zaczął wynajmować pokój w jakimś domu.

11 czerwca 2009r.

Tego dnia wyrzucili go z pracy z powodu kryzysu na świecie. Od tej pory Paul zaczął szukać pracy. Bardzo chce założyć rodzinę.


      Informacje OOC
Imię:Michał
Wiek:16
Zainteresowanie/a:Sport
Jak długo grasz na serwerach RP: 1 ROK
Na jakich wcześniej grałeś serwerach RP: Los Santos RP , Los Angeles RP
Dlaczego wybrałeś ta frakcje(minimum 2 zdania):Ponieważ lubię mieć władze. I chce wydawać rozkazy
Dlaczego właśnie ty(minimum 2 zdania) : Jestem najlepszym kandydatem na to miejsce. Będę dobrze sprawował władze.

Ostatnio edytowany przez Paul_Bright (2009-07-16 10:57:19)